Logboek: Van Knockvologan naar Vlieland

27 mei 2018

Gepubliceerd op 27 mei 2018

Sinds 2017 wonen en werken Miek Zwamborn en Rutger Emmelkamp in Knockvologan, in de stilte tussen de rotsen en het groen van de Schotse westkust, vlakbij de zee op het eiland Mull. Samen met lokale specialisten en Nederlandse kunstenaars verkennen Miek en Rutger het terrein, de grond, het klimaat en het landschap van hun nieuwe omgeving. Als eilandkunstenaars van Into The Great Wide Open 2018 doen ze verslag van hun bevindingen. Nu hier via dit maandelijkse logboek en straks tijdens het festival op Vlieland.

Mei 2018

"Na een voorproefje te hebben gegeven op Here Comes The Summer waar we in De Bolder vertelden over de lopende projecten en de maquette voor het paviljoen en onze publicaties toonden, bouwt Rutger achter op de heuvel verder aan het paviljoen. Het beton voor de definitieve plaatsing hier in Knockvologan is gestort en het eerste houtwerk zit in elkaar. Een nog losstaand en wankel geheel maar daar komt spoedig verandering in als dwarsverbanden de komende dagen stabiliteit gaan geven. Tegelijkertijd zijn de eerste onderdelen voor de tijdelijke plaatsing op Vlieland gelast en getest."

Tekst gaat verder onder de foto's

logboek-mei1.jpg?468815501blogboek-mei4.jpg?f50a749e5c

Staffa

"Ter voorbereiding op een publicatie waarin het nabijgelegen vulkanische eiland Staffa centraal staat hebben we op het eiland gezocht naar basaltzuilen die geschikt zijn om ‘mee te nemen’. Omdat we steeds maar enkele uren op het eiland mogen zijn, moesten we zoeken naar een snel medium om de zuilen vast te leggen. In eerste instantie wilden we het basalt met alginaat afgieten. Dat bleek niet te gaan. De eenvoudige frottage-techniek lijkt daarentegen veelbelovend."

Tekst gaat verder onder de foto's

logboek-mei5.jpg?253bb7de17

logboek-mei7.jpg?cc4458f546 "Miek schrijft een tekst in Fingal's Cave, de grote zeegrot gesitueerd op Staffa die voor een groot aantal schrijvers en kunstenaars in de geschiedenis als shelter dienst deed. John Keats bivakkeerde er, Robert Louis Stevenson heeft er enkele brieven aan gewijd, Sir Joseph Banks verpakte het in een lyrische reisbeschrijving, William Turner ving het eiland in olieverf op canvas en Jules Verne laat in The Green Ray de zeegrot het leven van zijn hoofdpersonen redden. Staffa duikt ook op in verzen van William Wordsworth en teksten van Sir Walter Scott en David Livingstone. Het eiland inspireerde schrijver James Macpherson tot zijn epische gedichtencyclus Ossian. Toneelschrijver August Stringberg schreef A Dream Play na een bezoek aan het eiland en de componist Felix Mendelssohn componeerde zijn Hebrides Overture als ode aan de basalten overkapping.

De tekst komt uit als leporello, zodat het werk net als de rechtopstaande basaltzuilen vrij in de ruimte kan staan."


Tekst gaat verder onder de fotologboek-mei8.jpg?97b5b9fa4e

Laminaria

"Op de Van Eyck heeft Miek begin mei samen met Jo Frenken een suikerwier (1:1) in risodruk weten te evenaren. Laminaria zal tijdens ITGWO in een oplage van 35 verschijnen en meet maar liefst 2.40 m. Elke print bestaat uit zes gemonteerde vellen die in een gezeefdrukte koker met geboekdrukt zeewiergedicht naar hun nieuwe onderkomens kunnen worden overgebracht.

Voor juni staat het werkbezoek van filmmaker Lotje van Lieshout en antropoloog Rebecca Bego gepland. Lotje zal rond Knockvologan schetsen en filmopnames maken die zullen worden gebruikt in haar diorama voor ITGWO en Rebecca schrijft hier aan haar Encounters, an anthropology of not that many people, een essay dat straks in ons paviljoen te beluisteren is.

Het wordt al bijna niet meer donker ’s nachts en de weersvoorspellingen voor de komende week zijn gunstig. We moeten een flinke slag kunnen slaan."

logboek-mei13.jpg?e1013fe1e1

Einde van dit log. Benieuwd naar de eerdere bevindingen van de kunstenaars? Bekijk en lees 1 hier.

De Kunstenaars

Miek Zwamborn is schrijver, vertaler en beeldend kunstenaar. In haar werk spelen landschap en geschiedenis een belangrijke rol. Aan de hand van historisch beeldmateriaal, reisverslagen en wetenschappelijke rapporten pluist zij bestaande verhalen na om met deze fragmenten via verschillende media een koppeling naar het heden te maken. Zij publiceerde de romans Oploper (2000), Vallend Hout (2004) en de dichtbundel Het krieken van sepia(2008). In 2013 verscheen haar derde roman De duimsprong bij uitgeverij Van Oorschot.

Rutger Emmelkamp is kunstenaar, docent en tentoonstellingsmaker. De basis van zijn praktijk ligt in zijn atelier waar hij werkt in een breed scala aan materialen en technieken. Zijn sculpturen en installaties genereren vragen die hij aangrijpt als uitgangspunt voor coöperatieve evenementen, dialogen en tentoonstellingen waarbinnen hij mensen uit verschillende disciplines en achtergrond samenbrengt voor collectief onderzoek.

Logboek: Van Knockvologan naar Vlieland

Post

Ontvang POST, onze nieuwsbrief over wat ons beweegt, inspireert, fascineert of simpelweg leuk is.