Igor over werelden van wolken en zeevonk

Op ons vorig jaar geïntroduceerde podium De Kuil spelen veelbelovende, veelal Nederlandse artiesten. Maar ook op de andere podia vind je aanstromend talent, dat soms op Into The Great Wide Open hun eerste festivalshow speelt. Hoog tijd om ze te introduceren aan het grote publiek. Igor is aan de beurt.

Tussen twee studiosessies door wacht Igor op kip van het Koreaanse restaurant Sonmat, en vertelt hij ondertussen over je verliezen in wolken, je omringen met water, het scheppen van werelden en waarom hij Spinvis geen sms stuurt.

Op vrijdag komen Igor en zijn zeventienkoppige ensemble nieuwe werelden scheppen op De Open Plek. Jazeker, een strijkkwartet, twee saxofoons, een dwarsfluittist, drie backingvocalisten en dan nog een band met toetsen, bas, drums, samplers en sequencers worden samen met een backup MC het podium op gedirigeerd. “We vragen nogal iets van Into The Great Wide Open. Gelukkig hebben de boekers ons in volle formatie zien optreden, dus ze weten wat we meenemen.”

In de clip van 'Ik zweef alweer' lounge je in de wolken. Wat brengt jou daar?

“Ik houd ervan om werelden te scheppen, van absurdisme, en dat het publiek daar dan helemaal in op kan gaan. Ik beland soms in een fase waarbij ik me helemaal verlies in één ding. Zoals met die wolken. Ik woon antikraak en heb best wat kamers over. Van één kamer heb ik een wolkenkamer gemaakt, waarbij ik alle realiteitszin kwijtraakte en zonder na te denken voor 500 euro aan spullen om wolken van te maken kocht. Het ligt heel lekker, maar is ook gewoon mooi.”

Opgroeiend in een klein dorpje, waar wel vrienden waren maar niet per se om de hoek woonden, werden mentaal ook al eigen werelden geschapen. Wanneer hij niet buiten in de natuur was, verdwaalde hij op internet, en kreeg daar utopische beelden van grote steden voorgeschoteld. “Ik keek duizenden docu’s over het leven in de grote stad, filmpjes over Odd Future en BROCKHAMPTON die met zijn allen multidisciplinaire groepen vormden. Daar heb ik de go get it-mentaliteit van afgekeken; met een groep vrienden kun je hele mooie dingen maken. Daarom ben ik blij dat ik nu in de stad woon en meer mensen om me heen heb. Het is ook makkelijk om je te ontwikkelen, je kunt op YouTube overal tutorials voor vinden. De één vindt zijn talent meer in vormgeving of video, de ander meer in produceren – met vriendschap als basis kun je alles maken.”

De grote inspirator voor Igor, die in het Nederlands schrijft, zingt, rapt en declameert, is juist iemand die alles zijn eentje doet. “Spinvis heeft met zijn teksten voor meerdere generaties veel betekend. Ik heb een keer een dag met hem meegelopen tijdens het repeteren, en gesproken over zijn visie. Een speeltuinvisie, waarin hij het leuk vindt dat er regeltjes zijn, maar ze tegelijkertijd negeert. In plaats van dat het knopje naar links staat omdat het moet, luistert hij of het rechts niet leuker is.”

Wil je iets met hem opnemen?

“Ja, tuurlijk, maar moet ik hem dan gewoon sms’en? Ik kom nog maar net kijken. Misschien moet ik ook gewoon nog wennen aan het feit dat ik zoiets kan voorstellen. Het project waar ik nu aan werk is misschien wel niet het goede ervoor, het is heel introspectief, ik schrijf alles vanuit mezelf, mijn eigen ervaringen. Misschien past samen schrijven beter bij een volgend project. Dan zou ik wel liever afspreken met het doel om samen te spelen, niet per se om iets af te maken of uit te brengen. Gewoon, de muziek ervaren en weg te dromen. Verder word ik ook erg geïnspireerd door Kanye West en Tyler, The Creator en de esthetiek die eromheen hangt.”

Tyler, The Creator heeft een album gemaakt dat Igor heet.

“Haha, leuk hè? Ik was echt bang dat het geen goed album zou worden, maar het was zo goed dat ik het helemaal grijs gedraaid heb.”

Heb je eigenlijk iets met de Waddeneilanden?

“Mensen die tijdelijk in Nederland wonen adviseer ik altijd om naar één van de eilanden te gaan. Het voelt verder weg dan Frankrijk of Duitsland. Afgelopen jaar na de afsluiting van Oerol ging iedereen zwemmen, en daar heb ik voor het eerst zeevonk gezien. Heel vet!”

Zeevonk! Wist je dat Zeevonkje het festivalbiertje van dit jaar is?

“Ja! Ik las het toevallig net.”

Wat is je lievelingshobby eigenlijk? ‘t Mag niet muziek maken zijn.

“Zwemmen. Niet sportzwemmen, maar gewoon in het water zijn. In het water op een festival een biertje drinken ofzo, of van feestje naar feestje zwemmen. Het gevoel om met water omringd te zijn is heerlijk. Zoals laatst onderweg naar Milaan. In Zwitserland zag ik zo’n superblauw meer, heel schoon. Toen ik zag dat er net iemand uit kwam, moest ik daar ook in. Ik vind onze muziek ook wel een soort woeste zee. Als ik de strijkers in onze muziek hoor moet ik altijd aan water denken.”

Wat wil je zelf gaan zien op Into The Great Wide Open?

“Ik wil sowieso Nusantara Beat zien. We hebben samen onze eerste show gespeeld, als afstudeerproject. Ze zijn echt supergoed. Verder wil ik naar De Toegift en Malu. Ook Noor is tof. Véras heb ik nog nooit live gezien, dus daar ben ik heel nieuwsgierig naar.”

Hoe ziet jullie perfecte optreden eruit?

“Ik wil mensen zien huilen, en ze daarna een moshpit zien maken. Dan ga je door je hele emotionele bereik. Voor mij hoeven mensen ook niet per se mee te zingen of te luisteren, en ik vind het ook niet erg als ze niet al mijn teksten van begin tot eind meekrijgen. Dat kan ook niemand aan. De ervaring van muziek en tekst moet in elkaar overlopen, zodat specifieke dingen eruit springen en je overrompelen. Ik ben ook heel on-concreet in mijn teksten. Een beetje zoals wanneer je met iemand aan het lullen bent en het heel gezellig is. Dan maakt het ook niet uit waar je het over hebt, maar de tijd vliegt voorbij. Dat neemt niet weg dat ik wel trots ben op mijn teksten. Het meest op ‘ik ben zo sterk geworden zonder melk en zonder spruitjes’. Het komt uit een nummer dat gaat over afscheid nemen van je kindertijd en gaat over de vraag of je er ooit wel klaar voor bent. Maar voor iemand anders kan het weer iets anders betekenen, en dat is ook mooi.”