Het hangt een beetje van het weer af, maar van Into The Great Wide Open is op Vlieland normaal gesproken “na twee weken tot een maand niets meer te zien,” aldus Annemieke op ‘t Hof, teamleider van Staatsbosbeheer op Vlieland. Daar zijn de afspraken ook naar: “Het uitgangspunt is dat de organisatie alles weer herstelt zoals het was.” Met haar collega’s ziet Op ‘t Hof erop toe dat Into The Great Wide Open zelf alle sporen wegwerkt, alle gegraven gaten opvult en de geruimde dennenappels weer teruglegt. 

Sinds haar eerste editie in 2016 heeft Op ‘t Hof Into The Great Wide Open ervaren als een festival dat "écht vooruitstrevend is en steeds weer zijn nek uitsteekt om te kijken wat er nog beter kan." Bij alle aanpassingen – aan bijvoorbeeld het festivalterrein of de kunstroute – wordt met Staatsbosbeheer overlegd. 

"Omdat ze zo creatief zijn, komen ze steeds weer met nieuwe ideeën. Voor ons is dat soms echt irritant. Hoezo weer iets nieuws? Het ging toch goed vorig jaar? Wij moeten dan opnieuw gaan kijken: is het haalbaar wat ze willen? Heel vaak denken wij dan in eerste instantie van niet, maar dan zijn zij weer vindingrijk genoeg om toch een oplossing te bedenken." 

Nu de lokale uitstoot van Into The Great Wide Open bijna nul is en het festival in de op- en afbouw een 'Leave No Trace'-beleid hanteert, vragen we Op 't Hof op welke vlakken de natuur nog kwetsbaar is. 

Hoeveel impact heeft al het geluid van zo'n festival op de natuur?

"Het scheelt heel veel dat het niet in het broedseizoen plaatsvindt. Daardoor worden er geen vogelnesten met jongen verstoord, waarbij ouders van het nest wegvliegen en de eieren afkoelen. Verder is het een relatief druk gedeelte van het eiland en is er al een heel druk seizoen gaande als het festival begint. De gewenning bij jonge dieren is er dan al."

Welke verbeterpunten zijn er nog? 

"Uiteindelijk is het gedrag van de bezoekers van heel groot belang. Collega-boswachters uit andere delen van Nederland zeggen weleens: hoe doen jullie dit? Op andere plekken zijn misschien dranghekken nodig – of metershoog hekwerk. Hier volstaat soms een houten stokje met een touwtje. Dat is geweldig, maar het is ook nodig. Want als het publiek dat touwtje, of het bordje 'Hier geen fietsen', niet meer respecteert en er hier ook hekwerk moet komen, dan is het op een gegeven moment niet meer betaalbaar. Daar is dit natuurterrein veel te hobbelig voor."

In hoeverre ben je daar tijdens het festival zelf mee bezig?

“Tijdens het festival is er elke dag overleg met de organisatie. Dan zeggen wij bijvoorbeeld: het in- en uitlopen van het Vuurboetsduin ging niet goed. Dat is een hele kwetsbare plek, dus daar moeten meer vrijwilligers komen te staan. En dan moet de organisatie snel schakelen."

Rook- en stookverbod

"Dat is iets waar elke festivalganger een rol in heeft. Het is niet voor de bühne. We hebben nog nooit een bosbrand gehad, maar dat is echt een serieus risico. We houden elk jaar ons hart vast. En dat hoeft geen reden zijn om niets te organiseren, maar het gedrag van de bezoekers is daarbij echt cruciaal. Dus niet roken op plekken waar dat niet mag."

Hoe zwaar weegt het festival op de capaciteiten van Staatsbosbeheer?

"Best wel zwaar. Maar we kunnen dit allemaal doen omdat de organisatie ons serieus neemt en naar ons luistert. En omdat wij ook echt streng zijn. Als wij zeggen, 'Er mag hier alleen gereden worden als er rijplaten liggen', en er liggen geen rijplaten, dan leggen wij de opbouw stil. Dat schuurt soms – en ik heb niet de illusie dat het ooit stopt met schuren. Als wij aan komen lopen, voelen we weleens dat de opbouwers denken: oh nee, wat is er nu weer niet goed? Maar uiteindelijk weet iedereen dat dit een hele unieke plek is en ervaren we vooral veel respect van de organisatie en van festivalgangers. Ook is ons natuurkampeerterrein De Lange Paal festivalcamping tijdens Into The Great Wide Open, daar komen gelukkig vrijwilligers van de wal ons helpen. Ondanks alle drukte kunnen we zelf ook echt nog van het festival genieten."