St. Paul's Boutique
Deel 6: Over 'De Nijl' en de Waddenzee
St. Paul is een diskjockey met zendingsdrang, gezegend met een gouden pennetje bovendien. Op gezette tijden post hij hier verhalen-met-soundtrack over Into The Great Wide Open. Stukken over de boot, het strand, vreemde vogels en belevenissen rondom het festival waar dj St. Paul van meet af aan deel van is. Lees verder voor deel 6:
“I’ve seen so much cool, it left me cold”
Een quote van David Bowie ten tijde van Let’s Dance, als reactie op al het gezeur over zijn nieuwe, zogenaamd commerciële geluid. Die sound was grotendeels te danken aan de vision van Nile Rodgers. Voelde Ziggy nog de behoefte zich te verdedigen. Le Freak had nergens last van. Met hits voor Chic, Sister Sledge, Diana Ross en Madonna was De Nijl (zoals ik een medewerker van Hotel Zeezicht wel eens heb horen zeggen) het stadium van excuses al lang voorbij.
"We’ve come too far, to give up who we are"
Inmiddels zover voorbij dat hij zijn sterrenstatus daar waar mogelijk maar gewoon uitbundig viert, als was het een doorlopende feestdag. Zo ook op het hoofdpodium van Into The Great Wide Open in de nazomer van 2013. “Hey, here’s another big hit that I wrote, yes you’ll know this one too and you’ll definitely… Get Lucky!”. Dit volleerd staaltje narcisme ging er niet bij iedereen even goed in. Linksvooraan maakte de muziekjournalist van smaak hoofdschuddend de ene notitie na de andere. Ergens achterin keek een jongen met Thee Oh Sees-shirt in opperste vervreemding naar zijn dansende vriendin. Uw dj vond het allemaal prachtig.
Misschien was dat vanuit mijn rol ook wel wat makkelijker. Zelden heb ik zo sterk het gevoel gehad midden in de popgeschiedenis te staan. Dat begon al tijdens het plaatjes draaien vooraf. Als in een onemans-Boilerroom stond Nile Rodgers opzichtig achter mij op het podium te dansen. Terwijl Stand! van Sly and the Family Stone over het sportveld schalde, lachte hij de breedste lach ooit in de Waddenzee gemeten.
“I knew these guys man”
“Wow, yeah, uhhuh”
“This is my favorite song!”
“Wow, yeah, hi hi, mine too, uhhuh”
Waarom moet ik me toch altijd als Beavis én Butthead tegelijk gedragen als ik een bewonderd artiest ontmoet? Tot overmaat van ongemak ging De Nijl uitgebreid foto’s van me maken. Ik dacht ondertussen heel hard aan de woorden van David Bowie. Cool zijn is saai. Ook dacht ik aan Nederlands Onbekendste Popster, Meindert Talma. Wat zou er nou in hém omgaan?
