St. Paul's Boutique
Deel 5: Alle muziek is wereldmuziek
St. Paul is een diskjockey met zendingsdrang, gezegend met een gouden pennetje bovendien. Op gezette tijden post hij hier verhalen-met-soundtrack over Into The Great Wide Open. Stukken over de boot, het strand, vreemde vogels en belevenissen rondom het festival waar dj St. Paul van meet af aan deel van is. Lees verder voor deel 5:
Wereldmuziek. Wordt die term eigenlijk nog gebruikt? Alle muziek is wereldmuziek. Net zoals alle muziek folkmuziek is. Om Louis Armstrong maar weer eens aan te halen: "I never heard no horse sing no song". Eenvoud is een kunst en dat wordt nergens zo duidelijk als bij de duiding van genres. Blues, natuurlijk. Hiphop, uiteraard. Maar op de meerwaarde van termen als vaporwave, folktronica of struikeltechno hoeft niemand af te studeren. Laat staan op wereldmuziek.
"Het samengaan van culturen gebeurt in muziek al lang"
Waar politici graag willen doen voorkomen dat het samengaan van culturen onmogelijk is, gebeurt het in muziek al lang. Zowel boven (Major Lazer, Disclosure) als onder (Emel Mathlouti, Simi) de radar vindt er wederzijdse kruisbestuiving plaats. Wederzijds, maar niet wederkerig. De EDM-producer profiteert meer van een geleende afrobeat, dan welke Nigeriaan of Tunesiër dan ook met een westerse productie. Daartegenover staat een groeiende interesse in traditionele muziek met een sterke couleur locale. 
Op de foto: Oumou Sangaré
In de jaren negentig gingen Nederlandse vrijgezellen salsadansen of op djembés slaan en ieder jaar trad Youssou N'Dour wel ergens op. Het eenzame Mekka voor de liefhebber die verder wou kijken dan zijn bleke neus lang was, bleef Mundial in Tilburg. Maar een popfestival met ook een veelkleurige afvaardiging uit alle uithoeken van de aardbol was ondenkbaar. Driewerf hoera dus voor het internet: hoera! Voor Obama die midden in een politieke speech een spiritual begint te zingen: hoera! En voor popfestivals als Le Guess Who?, Valkhof Festival, Lowlands of Into The Great Wide Open: hoera!
"De absolute koningin van deze editie is voor mij Oumou Sangaré"
Ieder jaar weer kun je op Vlieland op een diervriendelijke safari dwars door de programmering heen. Jessica Beshir, Tshegue en Jesús Canuto Iglesias zijn zo van die heerlijke namen waar ik om multidisciplinaire redenen naar uitkijk. Maar de absolute koningin van deze editie is voor mij Oumou Sangaré. Voorvechtster van vrouwenrechten en iemand waarvan de stem met het ouder worden alleen maar luider wordt. Veel betere albums dan haar Mogoya zijn er het afgelopen jaar niet gemaakt. Op de site van Into The Great Wide Open wordt Oumou een Malinese wereldster genoemd. Is elke ster een wereldster?
Nee.
