Het seismisch karakter van caroline

“Alles dat doorsijpelt wordt deel van de muziek”

Wie luistert naar het in februari verschenen debuutalbum caroline pikt waarschijnlijk elementen op uit folkmuziek, postrock en Midwest emo, maar wie caroline live meemaakt weet: dit is van een andere orde. Front trof de Londense band op Vlieland en sprak over hun benadering tot livemuziek en hoe het ruimte is dat meer dan wat dan ook het caroline-geluid bepaalt.

Tegen de tijd dat de bunker op de hoes van caroline’s debuutplaat af was, was hij aan de geschiedenis al verloren. Het bouwwerk dat in 1941 werd gebouwd in afwachting van een Duitse invasie die er nooit kwam is waarschijnlijk nooit gebruikt. De laatste decennia is het langzaam weggezakt langs de kleien rotswanden tot aan het strand; een slachtoffer geworden van geleidelijke erosie in plaats van menselijke strijd.

Buiten Isle of Sheppey, of zelfs het vakantiedorpje Warden, waar vlakbij het zich bevindt, hebben maar weinig mensen ooit van de bunker gehoord. En ook de lokale bewoners zijn veel drukker, begrijpelijkerwijs, met hun eigen woningen, die eveneens in de Noordzee dreigen weg te zakken. Desondanks kwam de bunker tot de aandacht van visueel kunstenaar Selina Bonelli en, via hun werk, caroline.