De muzieksmaak van korfballend Nederland
Niek Nellen gaat op onderzoek uit
Onze drang naar privacy is omgekeerd evenredig met onze drang om onze smaak te etaleren. Niemand wordt graag recht in zijn hol gekeken tijdens het douchen maar we delen maar al te graag ons dagelijks leven met vrienden, familie en een gast bij de AIVD die David de Vries heet en een Skoda rijdt. Wij kennen hem niet, maar hij kent ons allemaal. Afterpartees frontman Niek Nellen gaat op onderzoek uit. De illustraties zijn dan weer van Afterpartees gitarist Sjors Driessen.
Laatst zocht ik op Spotify een album van de Friese band Korfbal (met leden van the Homesick) maar vond toen helaas slechts een playlist genaamd ‘Korfbal Kamp 2017 Kindermuziek’ gemaakt door ene Bram Wolbrink. Ha, wat een wonderlijke wending dacht ik! Het open karakter van het internet en onze achteloze, bijna kinderlijke naïviteit in het betreden van deze nog zeer onontgonnen digitale leefwereld opent deuren naar vreemde mogelijkheden - ik kan nu namelijk elke dag terugluisteren wat die jongens en meisjes van deze hypothetische korfbalclub (ik heb namelijk geen enkel bewijs dat Bram Wolbrink daadwerkelijk betrokken is bij een van de 515 korfbalverenigingen in Nederland) op hadden staan tijdens het beoefenen van hun vreemde sport.
Dat bracht me op een idee: is er een beeld te schetsen van mensen door middel van hun, makkelijk te verkrijgen, playlists op Spotify? Spotify is geen visueel medium (zoals Instagram en Youtube, waar absurd veel persoonlijke en intieme dingen te vinden zijn) maar door scherpe deductie en schaamteloze fantasie kunnen we dingen ontdekken over ‘anonieme’ mensen, en dat allemaal in de hoop dat we iets leren over privacy, muzieksmaak en naïviteit.
De Friese band Korfbal is onderdeel van het Here Comes The Summer 2018-programma. Lees hier meer.
De zoekopdracht: Korfbal
Aantal playlists: erg veel
Meest voorkomend nummer: iets van Drake of Snollebollekes
27-05 Korfbal
Korfbal Vereniging Good Luck uit het Zeelandse Middelharnis heeft een dijk van een playlist met 269 songs die een dikke 16 uur bestrijken. Voordat die playlist af is hebben het publiek, de coach en de spelers de buik allang vol van korfbal.
De playlist is een redelijk onaanstootgevende mix van standaard Q-Music materiaal: Afrojack, Armin van Buuren en natuurlijk Future met Mask Off (weten die ouders allemaal wel waar de fuck Future het over heeft?)
Een snelle speurtocht op de site van Good Luck leert ons dat het op 27 mei (de dag die correspondeert met de titel van de playlist) de slotdag van het seizoen betrof. Tijdens dit sportieve bijeenkomen verzekerde Good Luck 1 zich van een plek in de 3de klasse en nam afscheid van Samantha de Vos. Verder kon het publiek, onder de zoete klanken van Rammstein’s ‘Ich Will’, genieten van een barbecue die werd verzorgd door Auke Wagenaar.
Het ziet er in ieder geval erg gezellig uit! Bedankt voor de leuke dag iedereen!
Rianna Tiggelman, de maakster van deze leuke playlist heeft trouwens onlangs nieuwe laarsjes gekocht van de Omoda en is onlangs in Dubai geweest. Tof!
Korfbal is een populaire playlist-titel op Spotify. Van de ruwweg 40 playlists die ik kon vinden, had slechts één playlist een gemodificeerde cover (wat het achterhalen van de club makkelijk maakte). Bij gebrek aan tijd en energie voor grootschalige data-analyse concludeer ik dat korfballers houden van uptempo vrolijke dance muziek die de ondraaglijke duisternis en depressiviteit van Holland’s stomste balsport moet verzachten.
Zoekterm: Heerhugowaard
Eigenaar: simonkansudoku
Aantal nummers: 107 liedjes, voornamelijk hiphop - Drake, Migos, Chief Keef
Deze playlist schetst een intrigerend verhaal: LOST IN HEERHUGOWAARD werd namelijk aangemaakt in 2014 waarna er slechts één nummer werd toegevoegd: ‘Family Business’ van het hitalbum ‘The Score’ van Amerikaans R&B groep The Fugees (bekend van hun hit ‘Strong in my pants with his finger’). Na het toevoegen van dit nummer aan zijn ‘playlist’ is eigenaar simonkansudok ogenschijnlijk letterlijk verloren in Heerhugowaard. De volgende toevoeging volgde namelijk pas 3 jaar later, waarna er in rap tempo zo’n 106 songs werden toegevoegd aan zijn lijst, waaronder een compleet Future album.
Een snelle Google levert ons Simonkansudoku’s Insta op. In zijn bio omschrijft hij zichzelf als: “Cardigan-expert. Met zijn warme stemgeluid stelt hij iedereen op zijn gemak.” Cool.
In 2014 was Simonkansudoku verder ook fan van Spinvis. In zijn playlist “Spinvis beste ewa ja mijn menin” verdedigt hij zijn eigen mening en de waarde van Spinvis als muzikant. Zo inoculeert hij zichzelf preventief op vernuftige wijze van invasieve meningen. Slimme jongen.
Los van zijn LOST IN HEERHUGOWAARD playlist voelde Simonkansudoku in 2017 blijkbaar dat het nodig was om nog een additionele hiphop-playlist te maken. ‘LAUWSTE BEATS TOP 23 (OBJECTIEF)’ is een playlist met 24(?) nummers die blijkbaar -objectief gezien- de lauwste beats ooit zijn. Een toffe lijst met 50 Cent (credible), Yung Lean (awesome) en Wacka Flocka Flame (hard!). Raar genoeg eindigt de playlist met Snollebollekes. Die zal wel, objectief gezien, buiten de top 23 vallen.
Kunnen we aan de hand van deze playlist een profiel schetsen van deze persoon:
Nee, niet echt. Maar blijkbaar is Snollebollekes objectief gezien een lauwe beat en is Spinvis tof. Ik twijfel over de eerste, ben het eens met de laatste.
Zoekterm: Begrafenis
Een begrafenis is een persoonlijk gebeuren. Ook al zit de kerk vol met kennissen en halve bekenden, dan nog is de begrafenis getekend door gevoelige keuzes: wie mag er een grafrede geven, wie draagt de kist, gaat de prediker iets nuttigs zeggen of vult hij de helft van de dienst met dingen uit de Bijbel en natuurlijk de eeuwenoude (of in ieder geval 30 jaar oude) vraag: draaien we Stairway to Heaven of Tears in Heaven?
Spotify stelt ons in staat om een persoonlijk kijkje nemen in de muziekkeuze van diegene die net hun dierbaren zijn verloren. Enigszins morbide, maar hey, het staat er dus je mag er naar kijken.
Los van de zelfingenomen tieners die alvast hun eigen begrafenis-playlist samenstellen (niet zo ver op de feiten vooruit lopen jongens en meisjes, als ik op mijn 16de namelijk mijn playlist voor mijn begrafenis had moeten bepalen was het een verschrikkelijke mix van Social Distortion, Gaslight Anthem en Backfire! geweest) staan er ook playlists die we dus echt niet gaan behandelen: ik ga geen grapjes maken over een playlist die “ begrafenis mama“ heet, al blijf ik het behoorlijk ongemakkelijk vinden dat die lijsten openbaar toegankelijk zijn voor iedereen.
De nummers die het vaakst voorkomen: veel Frank Sinatra - My Way - een nummer waarover mijn vader altijd zei dat het enkel door dode losers werd gedraaid - zij hebben immers alles op hun manier gedaan maar vaak niet bijster veel.
Wanneer mijn vader doodgaat zal ik, ben ik bang, het live album van Nirvana 3 keer moeten draaien, dit is immers het album wat hij al een decenium non-stop draait (zie mijn last.fm account als bewijs, de koppeling met mijn vader’s Spotify bleek dodelijk voor de betrouwbaarheid van mijn zorgvuldig opgebouwde “indie cred statistieken’). Na de uitvaart zal ik mijn vader daarna in een sigarenkistje op de A73 moet flikkeren - conform zijn laatste wens.
De meeste playlists bestaan uit 5 a 6 nummers die waarschijnlijk tussen de bedrijven en de koffie door gedraaid zullen worden, maar één playlist - zeer droevig genaamd ‘begrafenis ouwe’ - bevat ruim 4 uur muziek en voornamelijk Phish, Grateful Dead en Rush. Ik heb ‘ouwe’ nooit gekend maar ik stel me voor dat zijn vrienden hem ergens in de grond hebben geduwd en met zijn allen joints zijn gaan roken en ter ere van hun vriend dikke jamplaten hebben zitten luisteren. Dat lijkt me beter dan je naasten twee uur lang in oncomfortabele stilte en oncomfortabele banken te laten zitten.
Conclusie:
Uiteindelijk zullen de algoritmen van Spotify precies weten welke muziek er gedraaid wordt wanneer er iemand dood is en zal die data voor een astronomisch bedrag verkocht worden aan Dotan, wiens carrière in de slop zit, en op elk mogelijk manier weer aan de top wil komen. Dit is het meest sinistere wat ik zo snel kan bedenken, ik denk dat er mensen bij Spotify werken die cynischer zijn dan ik.
Eindadvies: Zet je begrafenis playlists offline. Als in, op een CD of USB.
Het schrijven van dit artikel gaf me vaak het gevoel dat mensen, wat ze ook doen, een spoor achterlaten. Echte, tastbare ontmoetingen vervagen en zijn onderhevig aan mentale erosie, maar je data en je digitale spoor is voor altijd (het is immers een belangrijk onderdeel van het verdienmodel van al onze zo geliefde applicaties).
Mocht in de toekomst een angstaanjagende quantumcomputer oneindig snel kunnen zoeken over het wereldwijde web, dan zullen deze onschuldige spoortjes die we achterlaten op het internet nog wel eens een web kunnen blijken waar we allemaal in verstrikt zitten.
Aan de andere kant, zonder Rammstein over de speakers is korfbal spelen kutsaai.
Steun hier Bits of Freedom
Maak hier geld over naar Wikipedia
Maak hier geld over naar Niek Nellen
