De Fotohoek

Met Sabine Rovers

Bij het verslaan van alles dat er uit de machine rolt hoort steevast een ploeg fotografen die de boel verbeeldt. Gewoonlijk komt het clubje elkaar minstens tweemaal per jaar tegen, namelijk op Vlieland in de festival-fotokeet en backstage, in het publiek, bij de viskraam, in de duinen of diep in het bos. Al jaren vormt Vlieland hun speelplaats. Inmiddels komen ze via andere wegen weer aanwaaien, een mooi moment voor een terugblik in deze rubriek.

Vandaag is de beurt aan Sabine Rovers, die een aantal edities fotograaf is geweest voor het gedeelte van Into The Great Wide Open áchter het festivalterrein. En dan nog verder dan de backstage - in de contreien van Kampeerterrein Stortemelk vond ze unieke en kneuterige taferelen die zich op het festivalterrein niet zo makkelijk laten vangen. In de luwte, en dan het liefst in pyjama of zwempak, komt het pure van de mens toch op een andere manier naar boven. Bovendien leek het inmiddels uniek geworden beeld van een menigte mensen met bier in de hand iets dat we wel genoeg zagen tijdens zo'n weekend. Zoals op de foto's van Sabine kunnen we de zomer nu alsnog wel doorbrengen, en dat kijkt eigenlijk toch ook gelukkigmakend rustig. 

Met welk gevoel denk je terug aan fotograferen op Vlieland?
Vrijheid!! En lichtelijke weemoed nu het niet kan, maar het fijne, vrije gevoel van een kleine, lichte point & shoot camera in m'n hand, 3 fotorolletjes en een eiland waar ik op visuele ontdekkingsreis mag is heerlijk.

Wat zijn je vijf lievelingsfoto's van de edities dat je fotograaf was? 
Ik heb teveel lievelingsbeelden en dus heb ik er toch zeven uitgekozen. Deze selectie laat een andere kant van Into The Great Wide Open zien, die misschien niet iedereen bij een festival verwacht. Daarmee bedoel ik een beeld van rust, lieflijkheid en de connectie met de natuur. Als ik op pad ga fotografeer ik puur intuïtief wat me op dat moment aanspreekt. Soms maak ik een praatje met iemand die ik fotografeer en soms doe ik het stiekem, dan laat ik diegene lekker met rust. Het voelt een beetje alsof ik op safari ben en op zoek ga naar de bijzondere dieren in het wild. Als ik dan later mijn rolletjes ontwikkeld heb is het altijd een verassing welke speciale soorten ik nu weer goed gevangen heb.

Wat vind je zo leuk aan het fotograferen van de mensen om het festival heen?
Voor mij gaat fotografie om het vangen van een gevoel, een sfeer, het rauwe en het pure. Als ik voor Into The Great Wide Open fotografeer heb ik de vrijheid om niet alleen de mooie, gelikte festivalplaatjes te schieten, maar ook de momenten tussendoor, het echte leven. Into The Great Wide Open is ook lekker breien in het ochtendzonnetje voor je tent, een tandem gebruiken als waslijn, een kopje koffie van versgemalen boontjes en zand, in gesprek gaan met een eilandbewoner, je tent versieren met gevonden eiland voorwerpen, een dutje doen onder de schaduw van de naaldbomen en met je haren in de wind genieten van de elementen. 

Waar ben je nu mee bezig? 
Ik ben afgelopen zomer afgestudeerd aan de KABK (Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten) met een fotoproject over een Nederlandse cowboy, Cowboy Kees. Hoewel Kees geen paard rijdt of koeien bij elkaar drijft, leeft hij wel volgens de waardes van de oude Amerikaanse cowboys. Simpel en puur, terug naar de natuur. Hij heeft de drukke, digitale maatschappij verruild voor een eenvoudig leven in een tuinhuisje tussen het groen. In de afgelopen vijf jaar heb ik hem met mijn camera gevolgd en heben we een hechte vriendschap opgebouwd. Daar is uiteindelijk een fotoboek uitgekomen waar ik net de tweede druk van heb uitgebracht. Die is (helaas) alweer uitverkocht, maaar als je geinteresseerd bent en mijn instagram in de gaten houdt, laat ik binnenkort weten waar de allerlaatste 10 boeken binnenkort te koop zijn. Het project over Cowboy Kees krijgt nu ook een filmisch staartje, maar meer dan dat kan ik nu nog niet vertellen!

Meer over Sabine Rovers is te vinden op haar website of Instagram.